Januszewski Zenon
Urodził się w 1929 roku w Gnieźnie. Zmarł w 1986 r. Jeden z najważniejszych polskich twórców plakatu, profesor grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiował w ASP w Warszawie w latach 1952–1956, dyplom obronił w 1957 r. u prof. Józefa Mroszczaka (1910-1975). Następnie pracował w tej uczelni na Wydziale Grafiki od 1958 r. W 1985 r. na warszawskiej ASP otrzymał profesurę. Uhonorowany m.in. Nagrodą im. T. Trepkowskiego (1963 r.), „Złotym Kasztanem” i Złotym Medalem na Światowej Wystawie Sztuki Edytorskiej w Lipsku w 1965 r. Uprawiał grafikę użytkową (plakat, projekty opakowań, ilustracja i opracowania graficzne książek), grafikę warsztatową (linoryt, litografia, techniki mieszane). W 1970 r. opracował graficznie m.in. Kulturę średniowiecznej Europy Jacquesa Le Goff'a (Wydawnictwo PWN). Tworzył również linoryty na podstawie poezji polskiej. Wielokrotnie za swoją twórczość nagradzany. Do jego najbardziej znanych wychowanków zalicza się m.in. prof. Wiesława Bieńkuńskiego (ur. 1951 r.) dyplom w 1982 r., Wojciecha Pąkowskiego (ur. 1958 r.), Jacka Frączaka (ur. 1958 r., wykładowca na Wydziale Sztuki i Projektowania Missouri State University) oraz prof. Andrzeja Węcławskiego (ur. 1962 r.) w latach 2002-2008 dziekana Wydziału Grafiki warszawskiej ASP (dyplom w pracowni grafiki warsztatowej prof. Zenona Januszewskiego w 1986 r.).