Minęło ponad 10 lat od śmierci Waldemara Świerzego. Tą wystawą przypominamy Jego dzieło wzbogacając o prace wczesne z lat 60 XX wieku. Tak więc znajdziecie państwo u nas prace charakterystyczne dla Jego stylu i te wczesne gdzie szukał swojej formy i języka plastycznego, stąd tytuł wystawy „Waldemar Świerzy. Znany i nieznany''. Zapraszamy.

Waldemar Świerzy plakacista, grafik, ilustrator książek. Projektował okładki do płyt, kalendarze i znaczki pocztowe. Jako wystawiennik przygotowywał oprawy graficzne dla polskich pawilonów na Międzynarodowych Targach m.in. w Nowym Jorku, Lipsku, Wiedniu, Casablance i w Poznaniu. Studia odbył w latach 1947-52 w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (Wydział Grafiki w Katowicach). Malarstwa uczył się u prof. Rafała Pomorskiego, grafiki u prof. Józefa Mroszczaka. Od 1965 roku zajął się pracą dydaktyczną w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu jako kierownik Pracowni Grafiki Projektowej. W 1970 roku prowadził cykl wykładów dla grafików w Hawanie, w latach 1979-80 na Uniwersytecie w Meksyku, w 1985 roku wykładał w Hochschule der Kunste w Berlinie Zachodnim. W 1979 roku został przewodniczącym Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie. W 1994 roku objął pracownię plakatu na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1959 roku otrzymał Grand Prix im. Toulouse-Lautreca na 1. Międzynarodowej Wystawie Plakatu Filmowego w Wersalu za plakat "Czerwona Oberża", zaś w 1962 roku na tej samej wystawie zdobył trzecią nagrodę za plakat "Dwa piętra szczęścia". W 1970 roku otrzymał I nagrodę Prix 10. Biennale de São Paulo. W 1975 i 1985 roku zdobył pierwszą nagrodę na Konkursie Plakatów Filmowych tygodnika "Hollywood Reporter" w Los Angeles ("Ziemia obiecana" i "Psy wojny"). W 1997 roku Świerzy otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Był członkiem prestiżowej Aliance Graphique Internationale (AIG).

Świerzy Waldemar

Urodzony w Katowicach w 1931. Dyplom ASP w Krakowie – Wydział w Katowicach w 1952. Projektuje plakaty, znaczki pocztowe, okładki do płyt, kalendarze. Jest jednym z twórców "polskiej szkoły plakatu" z lat 60. i 70. XX wieku i należy do grona najwybitniejszych polskich plakacistów. Świerzy jest autorem imponującej, o ile nie rekordowej, ilości plakatów, stworzył ich do chwili obecnej ponad półtora tysiąca. Artysta projektuje głównie plakaty o tematyce kulturalnej (teatralne, filmowe, cyrkowe i muzyczne), ale w jego dorobku nie brakuje także prac o wymowie społecznej czy propagujących sport. Tuż po ukończeniu studiów Świerzy doskonalił swoje umiejętności warsztatowe i poszukiwał własnego stylu. W jego ówczesnych pracach rozwiązania graficzne dominowały nad malarskimi, a punktem wyjścia dla budowania znaku w plakacie była już wtedy postać ludzka. Jego plakaty z początku lat pięćdziesiątych charakteryzowały się uproszczeniem formy i nowatorskimi rozwiązaniami typograficznymi. W połowie lat 50. warsztat artysty wyraźnie się zmienił i stał się bardziej malarski - kompozycje plakatów nabrały dynamizmu, jakby ich forma eksplodowała od wewnątrz. Nastąpiło to pod wpływem nowych nurtów w malarstwie, zwłaszcza tej odmiany malarstwa abstrakcyjnego, która preferowała spontaniczność wypowiedzi. Właśnie Świerzy jako pierwszy wprowadził do plakatu elementy malarstwa i pozostał mu wierny w dalszej twórczości. Z biegiem lat w plakatach Świerzego pojawiają się echa malarstwa gestu, abstrakcji lirycznej, secesji, a przede wszystkim pop-artu. Artysta szukał też inspiracji na innych obszarach, często dość odległych od profesjonalnej grafiki użytkowej, takich jak sztuka ludowa, malarstwo naiwne, jarmarczne malowidła czy komiks. Wszystkie te inspiracje Świerzy przerabiał na swój indywidualny, oryginalny styl. Potrafił bardzo zręcznie wiązać niemal w organiczną całość nieprzystające do siebie, na pierwszy rzut oka, motywy. Szerokiemu spektrum stylistycznemu Świerzego towarzyszyło znaczne rozszerzenie wykorzystywanych technik artystycznych - obok gwaszu pojawiła się akwarela, kredka, ołówek; często artysta w jednym projekcie używał kilku różnych technik. Najważniejsze nagrody: 1959 - Toulouse - Lautrec Grand Prix 1962 - Third Toulouse - Lautrec Award 1970 - First Prize "Prix X Biennale di Sao Paulo" 1972 - Srebrny medal na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie 1978 - Złoty medal na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie 1979 - Pierwsze miejsce na Biennale Plakatu w Lahti 1974 - Pierwsze miejsce w The Annual Film Poster Competition of "Hollywood Reporter" w Los Angeles 1985 - Złoty i brązowy medal na The International Jazz Poster Exhibition in Bydgoszcz 1985 - Pierwsze miejsce w  The Annual Film Poster Competition of "Hollywood Reporter” w Los Angeles Najważniejsze wystawy: 1960 - Vienna, Galerie in der Biberstrasse 1966 - Documenta Kassel 1967 - Moscow 1971 - X Biennale di Sao Paulo 1972 - Caracas 1976 - Stockholm 1978 - Warszawa, Muzeum Plakatu w Wilanowie 1980 - Mexico City, Poliforum Sigueros 1981 - Copenhagen, Galerie Oxe 1984 - Goslar, Museum in Zwinger 1986 - Jacksonville 1987 - Pecs 1988 - Prague 1989 - Poznań, Łodź, Szczecin 1990 - Aosta 1989 - Lahti, Taidemuseo 1990 - Kassel, GHK 1991 - Tokyo, Creation Gallery G8 1993 - Chaumont, Festival de Affiche - 1997 - Warszawa, Muzeum Plakatu w Wilanowie 1998 - Dansk Plakat Museum, Aarhus 2000 - Plakat Kunst Hof, Essen 2001 - Museum of Contemporary Art, Teheran 2002 - Muzeum Miasta Wrocławia, Wrocław Od 1965 profesor Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu i od 1994 profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Członek Alliance Graphigue Internationale.