Od 20 czerwca do 7 lipca 2016 roku zapraszamy Państwa na wystawę Andrzeja Bielawskiego. Ekspozycja będzie obejmować zarówno prace, które powstały 40 lat temu, jak i współczesny cykl grafik. Najwcześniejszy zbiór to wielobarwne grafiki o dużych formatach, wykonane w technice akwaforty, akwatinty i miękkiego werniksu, będące częścią pracy dyplomowej Andrzeja Bielawskiego - Takayata (1973). Sam artysta przyznaje, że ich tematyka obejmowała zakamuflowane wątki erotyczne i stanowiła młodzieńczą prowokację. Cykl „OranżOd 20 czerwca do 7 lipca 2016 roku zapraszamy Państwa na wystawę Andrzeja Bielawskiego. Ekspozycja będzie obejmować zarówno prace, które powstały 40 lat temu, jak współczesny cykl grafik. Najwcześniejszy zbiór to wielobarwne grafiki o dużych formatach, wykonane w technice akwaforty, akwatinty i miękkiego werniksu, będące częścią pracy dyplomowej Andrzeja Bielawskiego - Takayata (1973). Sam artysta przyznaje, że ich tematyka obejmowała zakamuflowane wątki erotyczne i stanowiła młodzieńczą prowokację. Cykl „Oranże”, powstały na przestrzeni ostatnich lat, to abstrakcyjne grafiki o dużych formatach, odbijane na papierze wyłącznie za pomocą pomarańczowej farby. Dla artysty istotne było bezpośrednie przeniesienie energii gestu na płytę, do tego celu wybrał technikę umożliwiającą realizację tego założenia – suchej igły. Materialność i struktura są najważniejszymi elementami w twórczości Bielawskiego. Jak mówi sam artysta nie interesują go „dodatkowe historie oraz wątki opisowe”. e”, powstały na przestrzeni ostatnich lat, to abstrakcyjne grafiki o dużych formatach, odbijane na papierze wyłącznie za pomocą pomarańczowej farby. Dla artysty istotne było bezpośrednie przeniesienie energii gestu na płytę, do tego celu wybrał technikę umożliwiającą realizację tego założenia – suchej igły. Materialność i struktura są najważniejszymi elementami w twórczości Bielawskiego. Jak mówi sam artysta nie interesują go „dodatkowe historie oraz wątki opisowe”.

Bielawski Andrzej

Urodził się 31 stycznia 1949 roku w Miłosnej koło Warszawy. Grafik, rysownik, malarz. Zajmuje się także fotografią. Od 1967 roku studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1973 roku otrzymał dyplom w pracowni grafiki warsztatowej prof. Andrzeja Rudzińskiego. We wczesnym okresie po studiach chętnie sięgał w grafice do tematyki erotycznej. Coraz częściej jednak głównym problemem jego prac stawała się sama materia. Tak definiowane obszary zainteresowań sam Bielawski nazwał Przestrzeniami niedyskretnymi (to tytuł cyklu graficznego artysty oraz tytuł wystawy, którą zorganizował w Krakowie w 1974). .Pod koniec lat siedemdziesiątych w pracach Bielawskiego pojawiają się układy geometrycznej siatki, sieci, układy kwadratowych płyt chodnikowych, motyw obecny do dzisiaj w jego twórczości graficznej. Na początku lat osiemdziesiątych w malarstwie Bielawskiego pojawiają się na krótko tematy religijne i społeczne. Buduje między innymi ciężkie obrazy złożone z fragmentów rzeczywistości, operujące tzw. "poetyką bruku". W latach dziewięćdziesiątych Bielawski buduje swoje obrazy z elementów, które stanowią "warsztat pracy grafika" - komponuje je ze zużytych matryc graficznych, wkleja w obrazy odbitki z motywem "muru" czy modułem prostokąta. zczególną uwagę krytyków wzbudzają "obrazy metalowe", układane z matryc graficznych lub podlegającej naturalnej erozji blachy. Od połowy lat dziewięćdziesiątych materią malarską obrazów Bielawskiego coraz częściej staje się wosk pszczeli, który pokrywając płótno unifikuje je. Od 2004 roku powstają wielkoformatowe, nienumerowane płótna (każde o wymiarach 180 na 134 cm), pokryte woskiem monochromy. Często ich struktura jest wielowarstwowa - Bielawski komponuje je z kolejnych powłok popiołu, papieru ryżowego, wosku.