Pięciu różnych artystów, prezentujących odrębne techniki artystyczne odcisnęło piętno na polskiej sztuce. Jan Tarasin, Franciszek Starowieyski, Jerzy Nowosielski, Mirosław Rogala, Stanisław Fijałkowski - ich interesujące, nieprzewidywalne i niecodzienne dzieła zachwycały, i po dziś dzień zachwycają odbiorców. Na wystawie zaprezentujemy prace graficzne oraz rysunki tych znakomitych autorów.

Jan Tarasin (ur. 1926r. - zm. 2009r.) – malarz, rysownik, grafik, fotograf, autor esejów o sztuce. Był przedstawicielem nurtu zmierzającego do abstrakcji. Realistyczny zapis przedmiotów, redukował i upraszczał, tworząc przy tym cały system znaków abstrakcyjnych. Podstawową zasadą malarstwa Tarasina było budowanie układów z przedmiotów, szukanie reguł rządzących tymi układami i rozbijanie ich na mniejsze elementy.

Franciszek Starowieyski (ur. w 1930r. - zm. 2009r.) - malarz, rysownik, grafik, twórca plakatów, scenografii teatralnej i telewizyjnej. Franciszek Starowieyski to artysta obdarzony barokową wyobraźnią. W swojej sztuce łączył zmysłowe formy z intelektualnym przesłaniem, szokując często nieoczekiwanymi efektami i surrealistycznymi wizjami. Malarstwo Starowieyskiego cechuje fascynacja zmysłowym ciałem kobiecym o "rubensowskich" kształtach oraz refleksja nad przemijaniem i śmiercią.

Stanisław Fijałkowski (ur. 1922r.) – malarz i grafik. U Fijałkowskiego "forma" jest oszczędna, niedopowiedziana. Jego prace charakteryzują się zabudowywaniem niemal jednolitego kolorystycznie tła elementami przypominającymi figury geometryczne o złagodzonych krawędziach, co wytwarza poetycki nastrój. Artysta posługuje się ubogą paletą barw ściszonych oraz chłodnych.

Mirosław Rogala (ur. 1954r.) - w 1979 roku ukończył malarstwo na ASP w Krakowie, a następnie wyemigrował do USA, gdzie wykładał sztuki multimedialne m.in. w Northwestern University w Chicago, Pratt Institute oraz Brooklyn College w Nowym Jorku. Prace Mirosława Rogali to przede wszystkim interaktywne instalacje, rysunki piórkiem i areografem, rysunki komputerowe, fotografie cyfrowe, laserowe.

Jerzy Nowosielski (ur.1923r., - zm. 2011r.) – wybitny malarz, rysownik, scenograf oraz twórca licznych kompozycji figuralnych, martwych natur, aktów, pejzaży. W twórczości sakralnej łączył elementy nowoczesne z wpływami sztuki bizantyjskiej. Styl malarstwa Jerzego Nowosielskiego charakteryzuje się układem barwnych plam obwiedzionych czystą linią konturu. Nowosielski jest autorem licznych polichromii w kościołach oraz ikonostasów. W 1993 r. Jerzy Nowosielski został laureatem Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury.

Stanisław Fijałkowski

Ur. w 1922 w Zbołdunowie na Wołyniu. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi pod kierunkiem prof. Władysława Strzemińskiego i prof. Stefana Wegnera. Dyplom w 1951 u prof. Ludwika Tyrowicza. Profesor macierzystej uczelni (obecnie ASP). Był gościnnym profesorem Uniwersytetu w Giessen (1989/90), prowadził seminaria w Mons (1978, 1982) i w Marburgu (1990). Jest wiceprezydentem Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON z siedzibą w Szwajcarii, był wieloletnim przewodniczącym Polskiej Sekcji XYLONU, a ponadto jest członkiem Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk w Salzburgu oraz Belgijskiej Królewskiej Akademii Nauki, Literatury i Sztuk Pięknych w Brukseli. Uprawia malarstwo i grafikę (głównie drzeworyt i linoryt). Doktorat honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (2002). Wystawy indywidualne (m.in.): Galerie Lambert, Paryż (1965); Galerie Prisma I, Sztokholm (1974); Galerie „L” Elisabeth Henning, Hamburg (1974); Sankt Annen-Museum, Lubeka (1977); Künstlerhaus, Hanower (1978); University of Alberta, Edmonton (1981); Instytut Polski, Paryż (1984); Galerie Marina Dinkler, Berlin Zachodni (1987); Justus-Liebig Universität, Giessen (1988); Universitätsmuseum für Bildende Kunst und Kulturgeschichte, Marburg (1988); Instytut Polski, Londyn (1990); Instytut Polski, Düsseldorf (1994); Galerie Ucher, Kolonia (1995); Instytut Polski, Rzym (1998); Konsulat Generalny RP, Mediolan (1998). Wystawy zbiorowe (m.in.): Międzynarodowe [do 1964 Ogólnopolskie] Biennale Grafiki, Kraków (1962, 1964, 1966, 1968, 1970, 1972, 1974, 1976, 1978, 1984); Międzynarodowe Biennale Grafiki, Tokio (1968); Międzynarodowe Biennale Grafiki, Florencja (1968, 1976); Triennale Drzeworytu Współczesnego, Carpi (1969, 1972); Brytyjskie Międzynarodowe Biennale Grafiki, Bradford (1970, 1972, 1974, 1979, 1984); Międzynarodowe Triennale Rysunku, Wrocław (1978); Międzynarodowe Biennale de São Paulo, São Paulo (1969, 1983); XYLON Międzynarodowa Wystawa Druku Wypukłego, 5-13 (1969-1997); Międzynarodowe Biennale Grafiki, Lublana (1967, 1971, 1975, 1977, 1979); Międzynarodowy Konkurs Rysunku im. Joan Miró, Barcelona (1970, 1971, 1973, 1975, 1975); Premio Internazionale Biella per l’Incisione, Biella (1971, 1973, 1976, 1990); Biennale Sztuki, Wenecja (1972); Międzynarodowe Biennale Sztuki, Menton (1972, 1974); Triennale Sztuki, New Delhi (1974/1975); Międzynarodowe Biennale Grafiki, Frechen (1976, 1978); Norweskie Międzynarodowe Biennale Grafiki, Fredrikstad (1978); Międzynarodowe Triennale Grafiki „Graphica Creativa”, Jyväskylä (1978, 1981, 1984); Małe Formy Grafiki, Łódź (1979, 1981, 1983, 1985, 1987, 1989, 1991, 1993, 1996, 1999, 2002); Kanadyjskie Biennale Grafiki i Rysunku, Edmonton (1980); International Impact Art Festival, Kioto (1981, 1990); Międzynarodowa Wystawa Grafik Małego Formatu, Couvin (1983); Międzynarodowy Salon Grafiki, Nantes (1985); Surrealismi – Surrealism, Retretti Art Center, Punkaharju (1987); „Graphica Atlantica”, Reykjavik (1987); Pięć wieków grafiki polskiej, Muzeum Narodowe, Warszawa (1997). Nagrody (m.in.): Międzynarodowe Biennale Grafiki, Kraków – nagroda specjalna RSW Prasa (1968), medal honorowy i nagroda-zakup Muzeum Narodowego w Warszawie (1970); Wystawa Grafiki „Bianco e Nero”, Lugano – nagroda regulaminowa ex aequo (1972); Międzynarodowe Biennale Grafiki, Lublana – nagroda-zakup (1977); Międzynarodowe Triennale Grafiki „Graphica Creativa”, Jyväskylä – dyplom honorowy (1978); Międzynarodowe Biennale Grafiki, Frechen – II nagroda (1978); Biennale Grafiki Europejskiej, Heidelberg – II nagroda (1979); Małe Formy Grafiki, Łódź – medal honorowy (1979, 1985); Ogólnopolska Wystawa Grafiki, Warszawa – Grand Prix (1981); Międzynarodowy Festiwal Malarstwa, Cagnes-sur-Mer – specjalna nagroda honorowa (1986); XYLON Międzynarodowa Wystawa Druku Wypukłego, Winterthur – nagroda miasta Winterthur-grand prix (1994); Nagroda Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida (1971); Nagroda im. J. Cybisa (1990); nagroda miasta Łodzi (1998). Prace w zbiorach publicznych (m.in.): Muzeum Narodowe, Kraków; Muzeum Narodowe, Warszawa; Muzeum Narodowe, Poznań; Muzeum Narodowe, Wrocław; Muzeum Narodowe, Gdańsk; Muzeum Sztuki, Łódź; Muzeum Okręgowe, Bydgoszcz; Muzeum Okręgowe, Toruń; Galeria „El”, Elbląg; Tate Gallery, Londyn; Gosudarstvennaja Tret’jakovskaja Galerja, Moskwa; Museum of Modern Art, Nowy Jork; Mc Grew Hill Collection, Nowy Jork; Graphische Sammlung Albertina, Wiedeń; Museum des XX Jahrhunderts, Wiedeń; Gabinet Rycin-Graphic Art Cabinet of the Croatian Academy of Art and Sciences, Zagrzeb; Museum Würth, Künzelsau.