Galeria Grafiki i Plakatu prezentuje subiektywny wybór plakatów do filmów, które trwale zapisały się w historii polskiego kina, zyskując status kultowych. Wśród najbardziej znanych tytułów takich jak „Eroica”, „Popiół i diament”, „Kanał”, „Człowiek z żelaza” czy „Miś”, na wystawie zobaczymy także plakaty do filmów, które uwielbiają kinomani w każdym wieku m.in. „Sami swoi”, „Rejs”, „Jak rozpętałem II wojnę światową”. Prezentacja kilkudziesięciu plakatów do głośnych i niezapomnianych filmów daje okazję do obejrzenia wspaniałych prac z okresu, kiedy plakat filmowy był głównym sposobem promocji. Był jednocześnie indywidualną kreacją artystyczną, jaką trudno dziś znaleźć. „Człowiek z żelaza” Andrzeja Pągowskiego, „Popiół i diament” Wojciecha Fangora, „Nóż w wodzie” Jana Lenicy czy prace Franciszka Starowieyskiego (m.in. „Sanatorium pod Klepsydrą”), to tylko niektóre z propozycji, jakie znajdą się na wystawie. Oprócz plakatów do wybitnych filmów Andrzeja Wajdy, Wojciecha Jerzego Hasa, Jerzego Kawalerowicza, Janusza Morgensterna czy Krzysztofa Zanussiego pojawią się plakaty do popularnych komedii Stanisława Barei i Sylwestra Chęcińskiego oraz do mniej znanych filmów m.in. „Powrótu” Jerzego Passendorfera, „Bariery” Jerzego Skolimowskiego czy „Uczty Baltazara” Jerzego Zarzyckiego. Twórcy polskiej szkoły plakatu kładli nacisk na intelektualny wymiar swoich prac. Skrót plastyczny i nowe rozwiązania formalne były próbą oddania tematu i nastroju reklamowanego filmu. Autorskie propozycje wybitnych artystów kierowane do polskiej publiczności, zyskiwały uniwersalną wymowę. W trakcie wernisażu zapraszamy na promocję książki, wydawnictwa ROSIKON PRESS, oraz spotkanie z autorką: Artyści mówią Wywiady z mistrzami grafiki Elżbieta Dzikowska drugi z trzech wyjątkowych tomów serii premiera – 5 kwietnia 2011 25 artystów, 221 dzieł, setki pytań… „Artyści mówią” o pasji tworzenia… www.artyscimowia.pl „Świat prostych graficznych form jest znacznie bogatszy, niż nam się wydaje. Jesteśmy przyzwyczajeni spotykać grafikę klasyczną w muzeach i galeriach. Grafika to jednak nie tylko skomplikowane techniki – miedzioryty, linoryty, drzeworyty, czy litografie. To także dziesiątki kolorowych magazynów w  kioskach i zwracające uwagę plakaty na słupach ogłoszeniowych. To opakowania setek produktów, zachęcające nas do zakupu. To kuszące reklamy na ulicach, w  telewizji i w Internecie. To również znaczki, które przyklejamy na listy i  pocztówki. Ba! To nawet banknoty z podobiznami królów Polski. Na co dzień nie zastanawiamy się nad tym, że istne tłumy utalentowanych grafików projektują otaczającą nas rzeczywistość. Z najwybitniejszymi z nich, elitą współczesnej grafiki polskiej, miałam przyjemność przeprowadzić wywiady, szczere, niekiedy bardzo prywatne rozmowy”. Elżbieta Dzikowska Elżbieta Dzikowska jest historykiem i krytykiem sztuki, członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA). Pełniła funkcję prezesa Stowarzyszenia Krytyków Sztuki POKAZ. Kurator wielu wystaw, między innymi pierwszej w Polsce wystawy sztuki emigracyjnej „Jesteśmy” dla warszawskiej Zachęty.

Świerzy Waldemar

Urodzony w Katowicach w 1931. Dyplom ASP w Krakowie – Wydział w Katowicach w 1952. Projektuje plakaty, znaczki pocztowe, okładki do płyt, kalendarze. Jest jednym z twórców "polskiej szkoły plakatu" z lat 60. i 70. XX wieku i należy do grona najwybitniejszych polskich plakacistów. Świerzy jest autorem imponującej, o ile nie rekordowej, ilości plakatów, stworzył ich do chwili obecnej ponad półtora tysiąca. Artysta projektuje głównie plakaty o tematyce kulturalnej (teatralne, filmowe, cyrkowe i muzyczne), ale w jego dorobku nie brakuje także prac o wymowie społecznej czy propagujących sport. Tuż po ukończeniu studiów Świerzy doskonalił swoje umiejętności warsztatowe i poszukiwał własnego stylu. W jego ówczesnych pracach rozwiązania graficzne dominowały nad malarskimi, a punktem wyjścia dla budowania znaku w plakacie była już wtedy postać ludzka. Jego plakaty z początku lat pięćdziesiątych charakteryzowały się uproszczeniem formy i nowatorskimi rozwiązaniami typograficznymi. W połowie lat 50. warsztat artysty wyraźnie się zmienił i stał się bardziej malarski - kompozycje plakatów nabrały dynamizmu, jakby ich forma eksplodowała od wewnątrz. Nastąpiło to pod wpływem nowych nurtów w malarstwie, zwłaszcza tej odmiany malarstwa abstrakcyjnego, która preferowała spontaniczność wypowiedzi. Właśnie Świerzy jako pierwszy wprowadził do plakatu elementy malarstwa i pozostał mu wierny w dalszej twórczości. Z biegiem lat w plakatach Świerzego pojawiają się echa malarstwa gestu, abstrakcji lirycznej, secesji, a przede wszystkim pop-artu. Artysta szukał też inspiracji na innych obszarach, często dość odległych od profesjonalnej grafiki użytkowej, takich jak sztuka ludowa, malarstwo naiwne, jarmarczne malowidła czy komiks. Wszystkie te inspiracje Świerzy przerabiał na swój indywidualny, oryginalny styl. Potrafił bardzo zręcznie wiązać niemal w organiczną całość nieprzystające do siebie, na pierwszy rzut oka, motywy. Szerokiemu spektrum stylistycznemu Świerzego towarzyszyło znaczne rozszerzenie wykorzystywanych technik artystycznych - obok gwaszu pojawiła się akwarela, kredka, ołówek; często artysta w jednym projekcie używał kilku różnych technik. Najważniejsze nagrody: 1959 - Toulouse - Lautrec Grand Prix 1962 - Third Toulouse - Lautrec Award 1970 - First Prize "Prix X Biennale di Sao Paulo" 1972 - Srebrny medal na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie 1978 - Złoty medal na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie 1979 - Pierwsze miejsce na Biennale Plakatu w Lahti 1974 - Pierwsze miejsce w The Annual Film Poster Competition of "Hollywood Reporter" w Los Angeles 1985 - Złoty i brązowy medal na The International Jazz Poster Exhibition in Bydgoszcz 1985 - Pierwsze miejsce w  The Annual Film Poster Competition of "Hollywood Reporter” w Los Angeles Najważniejsze wystawy: 1960 - Vienna, Galerie in der Biberstrasse 1966 - Documenta Kassel 1967 - Moscow 1971 - X Biennale di Sao Paulo 1972 - Caracas 1976 - Stockholm 1978 - Warszawa, Muzeum Plakatu w Wilanowie 1980 - Mexico City, Poliforum Sigueros 1981 - Copenhagen, Galerie Oxe 1984 - Goslar, Museum in Zwinger 1986 - Jacksonville 1987 - Pecs 1988 - Prague 1989 - Poznań, Łodź, Szczecin 1990 - Aosta 1989 - Lahti, Taidemuseo 1990 - Kassel, GHK 1991 - Tokyo, Creation Gallery G8 1993 - Chaumont, Festival de Affiche - 1997 - Warszawa, Muzeum Plakatu w Wilanowie 1998 - Dansk Plakat Museum, Aarhus 2000 - Plakat Kunst Hof, Essen 2001 - Museum of Contemporary Art, Teheran 2002 - Muzeum Miasta Wrocławia, Wrocław Od 1965 profesor Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu i od 1994 profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Członek Alliance Graphigue Internationale.