Niezupełnie incognito, 2004 r. Jestem czarny, jestem biały Saros Ósmy poranek, 2009 r. Upadek Hermesa Cyrk Młody wilk Hello World, 2006 r. Błękitna linia, 2000 r. Niepewność Co pozostało? Jump każdego dnia Jump każdego dnia Cisza nocą Gortyna (smutne popołudnie) Sen Ostatnie wtajemniczenie 1 Każdej nocy 2 Być wolnym Grey Płonie
Ur. w 1976 r. w Łodzi. W latach 1998-2003 studia na Wydziale Tkaniny i Ubioru ASP w Łodzi. W 2003 uzyskał dyplom z wyróżnieniem z zakresu Projektowania Dywanu i Gobelinu, poszerzony o malarstwo i grafikę. Teodor Durski jest jednym z tych najmłodszych twórców wywodzących się ze środowiska łódzkiego, którzy dzięki swym wybitnym osiągnięciom i oryginalności w sposób zdecydowany zaznaczyli w ostatnich latach swoją obecność na wielkich ogólnopolskich i międzynarodowych wystawach. Wystarczy wymienić Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie 2003, V Ogólnopolskie Triennale Grafiki w Katowicach w tym samym roku, wystawę Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej w Krakowie czy Eurografik - European Culture Integration Bridge w Moskwie w 2004 roku, by się przekonać, jak dynamiczny jest start młodego artysty, którego prace zaskakują świeżością proponowanej koncepcji obrazowania, rozmachem i precyzją realizacji. Teodor Durski ma już za sobą kilka ważnych nagród, m.in. Nagrodę Regulaminową V Ogólnopolskiego Triennale Grafiki w Katowicach, a także pierwsze indywidualne wystawy, z których najważniejsza to tegoroczny oficjalny debiut - marcowy pokaz w galerii Amcor Rentsch, który zbiegł się z nagrodą za najlepszy dyplom roku 2003 w łódzkiej ASP. Do tego trzeba jeszcze dodać Nagrodę Rektora ASP w Łodzi w 2003 roku, będącą główną nagrodą w dorocznym Konkursie im. Władysława Strzemińskiego. Proponowana przez artystę formuła obrazowania, obecna zarówno w jego malarstwie, tkaninie, jak i grafice, jest w pewien sposób związana z powracającą w ostatnich latach w sztuce światowej, a także i polskiej, falą przeobrażonej nowej figuracji. Kontekst nowej figuracji po obejrzeniu większej liczby prac młodego twórcy wydaje się oczywisty, choć Teodor Durski nie rezygnuje z wszystkich możliwych dróg wiodących do określenia swej twórczej tożsamości i własnej formy artystycznej. Stosowany przez niego język obrazowania, z pozoru prosty, oparty na przedstawianiu i figuratywności, poprzez swój symboliczny charakter staje się trudny do interpretacji i nie jest łatwo przebić się do zakodowanych w nim znaczeń. Obrazy Teodora Durskiego są intrygującymi rebusami, pełnymi ukrytych treści i przekazów. Przekazy te są zarówno osobiste, jak i uniwersalne. W jednej z internetowych witryn natrafiłem kiedyś na wczesne (z 1997 roku) prace fotograficzne Teodora Durskiego. W trzech kadrach z dwoma kobiecymi aktami, stanowiących tryptyk fotograficzny, autor zastosował fragmentaryzację scen i ciał niezwykle bliską aktualnie stosowanej przez niego stylistyce. Relacje aktów, zarejestrowanych fotograficznie realnych ludzkich ciał, są pełne konwulsyjności i dramatycznego napięcia, co powoduje przeniesienie całej siły wizualnego komunikatu do warstwy symboliczno-znaczeniowej. Podobnie w jego obecnych obrazach i grafikach pojawiają się wizerunki fragmentów ciała ludzkiego: dłonie - symbole, piersi - znaki, zdeformowane kobiece i męskie akty, skręcone, niekiedy poddane fragmentaryzacji ludzkie ciała, umiejscowione w przestrzeni podporządkowanej sztywnemu rygorowi geometrycznych podziałów, bądź wypełnionej symbolami zbudowanymi z geometrycznych form. Deformacja wizerunku ludzkiej postaci stosowana przez Teodora Durskiego nie ma charakteru ekspresjonistycznego; służy wyłącznie logice budowanego przekazu - odnoszącej się do zawartości tworzonego przez artystę komunikatu i operacji czysto wizualnych, będących konsekwencją przyjętych zasad obrazowania - i staje się częścią wizualnej gramatyki. Poprzez zupełnie zaskakujące użycie deformacji następuje niezwykłe wzbogacenie przekazu i sposobu traktowania figury ludzkiej. Także w sposobie zestawiania abstrakcyjnych i figuratywnych elementów, mającego na celu stworzenie jednorodnej symboliczno-poetyckiej przestrzeni obrazu, artysta posługuje się licznymi, nieoczekiwanymi rozwiązaniami, które intrygują i zmuszają do zagłębienia się w te żarliwe, obrazowe przekazy. Ujmuje niezwykła wizualność prac Teodora Durskiego, wynikająca z subtelnej równowagi między dekoracyjnością a przekazem, między prostotą i klarownością formy, a jej skomplikowaniem. Nie bez znaczenia jest także monumentalność polegająca na stosowaniu dużych formatów, zaskakująca szczególnie w grafice, jak również perfekcyjność realizacji wizji artystycznej oraz umiejętność ciągłego wzbogacania i weryfikacji rozwiązań poprzez tworzenie wielu wersji poszczególnych prac. W owych kolejnych wersjach związanych z podejmowanymi tematami artysta ujawnia swe niezwykłe możliwości interpretacyjne i wirtuozerię będącą wynikiem ciągłego dążenia do doskonalenia formy wypowiedzi. Należy życzyć młodemu artyście dalszego, wspaniałego rozwoju jego tak bardzo już oryginalnej i pięknej twórczości. Wystawy indywidualne: 1995 - Malarstwo i rzeźba, Bałucki Ośrodek Kultury "Rondo", Łódź 1997 - Fotografia, Galeria Teatru Studyjnego, Łódź 2002 - Grafika i malarstwo, Galeria "Pod Napięciem", Łódź 2003 - Grafika i malarstwo, T. Durski, I. Cieszko, T. Kaczkowski, Uniwersytet Śląski filia Cieszyn 2004 - Grafika, Galeria Amcor Rentsch, Łódź - Malarstwo, Galeria Wydziału Edukacji Wizualnej ASP, Łódź - Grafika, "Galeria Stara" ŁDK, Łódź Wystawy zbiorowe: 2002 - Wystawa prac z Pracowni Malarstwa Wydziału Edukacji Wizualnej, Galeria ASP, Łódź. - Wystawa prac z Pracowni Dywanu i Gobelinu prof. Mariusza Kowalskiego, Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź. - Wystawa prac z Pracowni Sitodruku, Galeria Teatru Nowego, Łódź - Wystawa towarzysząca koncertowi "Barwy Rytmu", Filharmonia im. Artura Rubinsteina, Łódź 2003 - Wystawa pokonkursowa III Biennale Grafiki Studenckiej Poznań 2003, Galeria Miejska "Arsenał", Poznań, Górnośląskie Centrum Kultury, Katowice. - Główna wystawa pokonkursowa Międzynarodowego Triennale Grafiki Kraków 2003, Galeria Sztuki Współczesnej "Bunkier Sztuki", Kraków. - Główna wystawa pokonkursowa V Triennale Grafiki Polskiej, Galeria Sztuki Współczesnej, Katowice - Wystawa Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej Kraków 2003, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków. - Wystawa "Miasto i Człowiek", Poznańskie Stowarzyszenie Promocji Sztuki, Galeria Garbary 48, Poznań - Wystawa "Eurografik Kijów 2003", "Galeria Ławra", Kijów. 2004 - Wystawa grafiki Pedagogów i Studentów Pracowni Sitodruku prof. Andrzeja Smoczyńskiego Galeria ASP, Poznań. - Główna wystawa pokonkursowa VII Międzynarodowego Triennale Sztuki "Majdanek 2004". - Wystawa "Rocznik 2003" Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź. - Wystawa "Eurografik Moskwa 2004", Muzeum Sztuki Współczesnej, Moskwa. - Wystawa prac z Pracowni Malarstwa prof. Marka Wagnera, Galeria "AZ", Łódź. - Wystawa "Eurografik Lipsk 2004", Instytut Polski, Lipsk. Nagrody: 2002 - Konkurs im. Władysława Strzemińskiego, Łódź, dwie nagrody specjalne 2003 - Konkurs im. Władysława Strzemińskiego, Łódź, nagroda główna Rektora ASP, nagroda specjalna 2003 - Triennale Grafiki Polskiej, Katowice, nagroda regulaminowa 2004 - Nagroda "Dyplom roku 2003"