Ur. w 1976 r. w Łodzi. W latach 1998-2003 studia na Wydziale Tkaniny i Ubioru ASP w Łodzi. W 2003 uzyskał dyplom z wyróżnieniem z zakresu Projektowania Dywanu i Gobelinu, poszerzony o malarstwo i grafikę. Teodor Durski jest jednym z tych najmłodszych twórców wywodzących się ze środowiska łódzkiego, którzy dzięki swym wybitnym osiągnięciom i oryginalności w sposób zdecydowany zaznaczyli w ostatnich latach swoją obecność na wielkich ogólnopolskich i międzynarodowych wystawach. Wystarczy wymienić Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie 2003, V Ogólnopolskie Triennale Grafiki w Katowicach w tym samym roku, wystawę Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej w Krakowie czy Eurografik - European Culture Integration Bridge w Moskwie w 2004 roku, by się przekonać, jak dynamiczny jest start młodego artysty, którego prace zaskakują świeżością proponowanej koncepcji obrazowania, rozmachem i precyzją realizacji. Teodor Durski ma już za sobą kilka ważnych nagród, m.in. Nagrodę Regulaminową V Ogólnopolskiego Triennale Grafiki w Katowicach, a także pierwsze indywidualne wystawy, z których najważniejsza to tegoroczny oficjalny debiut - marcowy pokaz w galerii Amcor Rentsch, który zbiegł się z nagrodą za najlepszy dyplom roku 2003 w łódzkiej ASP. Do tego trzeba jeszcze dodać Nagrodę Rektora ASP w Łodzi w 2003 roku, będącą główną nagrodą w dorocznym Konkursie im. Władysława Strzemińskiego. Proponowana przez artystę formuła obrazowania, obecna zarówno w jego malarstwie, tkaninie, jak i grafice, jest w pewien sposób związana z powracającą w ostatnich latach w sztuce światowej, a także i polskiej, falą przeobrażonej nowej figuracji. Kontekst nowej figuracji po obejrzeniu większej liczby prac młodego twórcy wydaje się oczywisty, choć Teodor Durski nie rezygnuje z wszystkich możliwych dróg wiodących do określenia swej twórczej tożsamości i własnej formy artystycznej. Stosowany przez niego język obrazowania, z pozoru prosty, oparty na przedstawianiu i figuratywności, poprzez swój symboliczny charakter staje się trudny do interpretacji i nie jest łatwo przebić się do zakodowanych w nim znaczeń. Obrazy Teodora Durskiego są intrygującymi rebusami, pełnymi ukrytych treści i przekazów. Przekazy te są zarówno osobiste, jak i uniwersalne. W jednej z internetowych witryn natrafiłem kiedyś na wczesne (z 1997 roku) prace fotograficzne Teodora Durskiego. W trzech kadrach z dwoma kobiecymi aktami, stanowiących tryptyk fotograficzny, autor zastosował fragmentaryzację scen i ciał niezwykle bliską aktualnie stosowanej przez niego stylistyce. Relacje aktów, zarejestrowanych fotograficznie realnych ludzkich ciał, są pełne konwulsyjności i dramatycznego napięcia, co powoduje przeniesienie całej siły wizualnego komunikatu do warstwy symboliczno-znaczeniowej. Podobnie w jego obecnych obrazach i grafikach pojawiają się wizerunki fragmentów ciała ludzkiego: dłonie - symbole, piersi - znaki, zdeformowane kobiece i męskie akty, skręcone, niekiedy poddane fragmentaryzacji ludzkie ciała, umiejscowione w przestrzeni podporządkowanej sztywnemu rygorowi geometrycznych podziałów, bądź wypełnionej symbolami zbudowanymi z geometrycznych form. Deformacja wizerunku ludzkiej postaci stosowana przez Teodora Durskiego nie ma charakteru ekspresjonistycznego; służy wyłącznie logice budowanego przekazu - odnoszącej się do zawartości tworzonego przez artystę komunikatu i operacji czysto wizualnych, będących konsekwencją przyjętych zasad obrazowania - i staje się częścią wizualnej gramatyki. Poprzez zupełnie zaskakujące użycie deformacji następuje niezwykłe wzbogacenie przekazu i sposobu traktowania figury ludzkiej. Także w sposobie zestawiania abstrakcyjnych i figuratywnych elementów, mającego na celu stworzenie jednorodnej symboliczno-poetyckiej przestrzeni obrazu, artysta posługuje się licznymi, nieoczekiwanymi rozwiązaniami, które intrygują i zmuszają do zagłębienia się w te żarliwe, obrazowe przekazy. Ujmuje niezwykła wizualność prac Teodora Durskiego, wynikająca z subtelnej równowagi między dekoracyjnością a przekazem, między prostotą i klarownością formy, a jej skomplikowaniem. Nie bez znaczenia jest także monumentalność polegająca na stosowaniu dużych formatów, zaskakująca szczególnie w grafice, jak również perfekcyjność realizacji wizji artystycznej oraz umiejętność ciągłego wzbogacania i weryfikacji rozwiązań poprzez tworzenie wielu wersji poszczególnych prac. W owych kolejnych wersjach związanych z podejmowanymi tematami artysta ujawnia swe niezwykłe możliwości interpretacyjne i wirtuozerię będącą wynikiem ciągłego dążenia do doskonalenia formy wypowiedzi. Należy życzyć młodemu artyście dalszego, wspaniałego rozwoju jego tak bardzo już oryginalnej i pięknej twórczości. Wystawy indywidualne: 1995 - Malarstwo i rzeźba, Bałucki Ośrodek Kultury "Rondo", Łódź 1997 - Fotografia, Galeria Teatru Studyjnego, Łódź 2002 - Grafika i malarstwo, Galeria "Pod Napięciem", Łódź 2003 - Grafika i malarstwo, T. Durski, I. Cieszko, T. Kaczkowski, Uniwersytet Śląski filia Cieszyn 2004 - Grafika, Galeria Amcor Rentsch, Łódź - Malarstwo, Galeria Wydziału Edukacji Wizualnej ASP, Łódź - Grafika, "Galeria Stara" ŁDK, Łódź Wystawy zbiorowe: 2002 - Wystawa prac z Pracowni Malarstwa Wydziału Edukacji Wizualnej, Galeria ASP, Łódź. - Wystawa prac z Pracowni Dywanu i Gobelinu prof. Mariusza Kowalskiego, Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź. - Wystawa prac z Pracowni Sitodruku, Galeria Teatru Nowego, Łódź - Wystawa towarzysząca koncertowi "Barwy Rytmu", Filharmonia im. Artura Rubinsteina, Łódź 2003 - Wystawa pokonkursowa III Biennale Grafiki Studenckiej Poznań 2003, Galeria Miejska "Arsenał", Poznań, Górnośląskie Centrum Kultury, Katowice. - Główna wystawa pokonkursowa Międzynarodowego Triennale Grafiki Kraków 2003, Galeria Sztuki Współczesnej "Bunkier Sztuki", Kraków. - Główna wystawa pokonkursowa V Triennale Grafiki Polskiej, Galeria Sztuki Współczesnej, Katowice - Wystawa Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej Kraków 2003, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków. - Wystawa "Miasto i Człowiek", Poznańskie Stowarzyszenie Promocji Sztuki, Galeria Garbary 48, Poznań - Wystawa "Eurografik Kijów 2003", "Galeria Ławra", Kijów. 2004 - Wystawa grafiki Pedagogów i Studentów Pracowni Sitodruku prof. Andrzeja Smoczyńskiego Galeria ASP, Poznań. - Główna wystawa pokonkursowa VII Międzynarodowego Triennale Sztuki "Majdanek 2004". - Wystawa "Rocznik 2003" Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź. - Wystawa "Eurografik Moskwa 2004", Muzeum Sztuki Współczesnej, Moskwa. - Wystawa prac z Pracowni Malarstwa prof. Marka Wagnera, Galeria "AZ", Łódź. - Wystawa "Eurografik Lipsk 2004", Instytut Polski, Lipsk. Nagrody: 2002 - Konkurs im. Władysława Strzemińskiego, Łódź, dwie nagrody specjalne 2003 - Konkurs im. Władysława Strzemińskiego, Łódź, nagroda główna Rektora ASP, nagroda specjalna 2003 - Triennale Grafiki Polskiej, Katowice, nagroda regulaminowa 2004 - Nagroda "Dyplom roku 2003"

Durski Teodor

Ur. w 1976 r. w Łodzi. W latach 1998-2003 studia na Wydziale Tkaniny i Ubioru ASP w Łodzi. W 2003 uzyskał dyplom z wyróżnieniem z zakresu Projektowania Dywanu i Gobelinu, poszerzony o malarstwo i grafikę. Teodor Durski jest jednym z tych najmłodszych twórców wywodzących się ze środowiska łódzkiego, którzy dzięki swym wybitnym osiągnięciom i oryginalności w sposób zdecydowany zaznaczyli w ostatnich latach swoją obecność na wielkich ogólnopolskich i międzynarodowych wystawach. Wystarczy wymienić Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie 2003, V Ogólnopolskie Triennale Grafiki w Katowicach w tym samym roku, wystawę Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej w Krakowie czy Eurografik - European Culture Integration Bridge w Moskwie w 2004 roku, by się przekonać, jak dynamiczny jest start młodego artysty, którego prace zaskakują świeżością proponowanej koncepcji obrazowania, rozmachem i precyzją realizacji. Teodor Durski ma już za sobą kilka ważnych nagród, m.in. Nagrodę Regulaminową V Ogólnopolskiego Triennale Grafiki w Katowicach, a także pierwsze indywidualne wystawy, z których najważniejsza to tegoroczny oficjalny debiut - marcowy pokaz w galerii Amcor Rentsch, który zbiegł się z nagrodą za najlepszy dyplom roku 2003 w łódzkiej ASP. Do tego trzeba jeszcze dodać Nagrodę Rektora ASP w Łodzi w 2003 roku, będącą główną nagrodą w dorocznym Konkursie im. Władysława Strzemińskiego. Proponowana przez artystę formuła obrazowania, obecna zarówno w jego malarstwie, tkaninie, jak i grafice, jest w pewien sposób związana z powracającą w ostatnich latach w sztuce światowej, a także i polskiej, falą przeobrażonej nowej figuracji. Kontekst nowej figuracji po obejrzeniu większej liczby prac młodego twórcy wydaje się oczywisty, choć Teodor Durski nie rezygnuje z wszystkich możliwych dróg wiodących do określenia swej twórczej tożsamości i własnej formy artystycznej. Stosowany przez niego język obrazowania, z pozoru prosty, oparty na przedstawianiu i figuratywności, poprzez swój symboliczny charakter staje się trudny do interpretacji i nie jest łatwo przebić się do zakodowanych w nim znaczeń. Obrazy Teodora Durskiego są intrygującymi rebusami, pełnymi ukrytych treści i przekazów. Przekazy te są zarówno osobiste, jak i uniwersalne. W jednej z internetowych witryn natrafiłem kiedyś na wczesne (z 1997 roku) prace fotograficzne Teodora Durskiego. W trzech kadrach z dwoma kobiecymi aktami, stanowiących tryptyk fotograficzny, autor zastosował fragmentaryzację scen i ciał niezwykle bliską aktualnie stosowanej przez niego stylistyce. Relacje aktów, zarejestrowanych fotograficznie realnych ludzkich ciał, są pełne konwulsyjności i dramatycznego napięcia, co powoduje przeniesienie całej siły wizualnego komunikatu do warstwy symboliczno-znaczeniowej. Podobnie w jego obecnych obrazach i grafikach pojawiają się wizerunki fragmentów ciała ludzkiego: dłonie - symbole, piersi - znaki, zdeformowane kobiece i męskie akty, skręcone, niekiedy poddane fragmentaryzacji ludzkie ciała, umiejscowione w przestrzeni podporządkowanej sztywnemu rygorowi geometrycznych podziałów, bądź wypełnionej symbolami zbudowanymi z geometrycznych form. Deformacja wizerunku ludzkiej postaci stosowana przez Teodora Durskiego nie ma charakteru ekspresjonistycznego; służy wyłącznie logice budowanego przekazu - odnoszącej się do zawartości tworzonego przez artystę komunikatu i operacji czysto wizualnych, będących konsekwencją przyjętych zasad obrazowania - i staje się częścią wizualnej gramatyki. Poprzez zupełnie zaskakujące użycie deformacji następuje niezwykłe wzbogacenie przekazu i sposobu traktowania figury ludzkiej. Także w sposobie zestawiania abstrakcyjnych i figuratywnych elementów, mającego na celu stworzenie jednorodnej symboliczno-poetyckiej przestrzeni obrazu, artysta posługuje się licznymi, nieoczekiwanymi rozwiązaniami, które intrygują i zmuszają do zagłębienia się w te żarliwe, obrazowe przekazy. Ujmuje niezwykła wizualność prac Teodora Durskiego, wynikająca z subtelnej równowagi między dekoracyjnością a przekazem, między prostotą i klarownością formy, a jej skomplikowaniem. Nie bez znaczenia jest także monumentalność polegająca na stosowaniu dużych formatów, zaskakująca szczególnie w grafice, jak również perfekcyjność realizacji wizji artystycznej oraz umiejętność ciągłego wzbogacania i weryfikacji rozwiązań poprzez tworzenie wielu wersji poszczególnych prac. W owych kolejnych wersjach związanych z podejmowanymi tematami artysta ujawnia swe niezwykłe możliwości interpretacyjne i wirtuozerię będącą wynikiem ciągłego dążenia do doskonalenia formy wypowiedzi. Należy życzyć młodemu artyście dalszego, wspaniałego rozwoju jego tak bardzo już oryginalnej i pięknej twórczości. Wystawy indywidualne: 1995 - Malarstwo i rzeźba, Bałucki Ośrodek Kultury "Rondo", Łódź 1997 - Fotografia, Galeria Teatru Studyjnego, Łódź 2002 - Grafika i malarstwo, Galeria "Pod Napięciem", Łódź 2003 - Grafika i malarstwo, T. Durski, I. Cieszko, T. Kaczkowski, Uniwersytet Śląski filia Cieszyn 2004 - Grafika, Galeria Amcor Rentsch, Łódź - Malarstwo, Galeria Wydziału Edukacji Wizualnej ASP, Łódź - Grafika, "Galeria Stara" ŁDK, Łódź Wystawy zbiorowe: 2002 - Wystawa prac z Pracowni Malarstwa Wydziału Edukacji Wizualnej, Galeria ASP, Łódź. - Wystawa prac z Pracowni Dywanu i Gobelinu prof. Mariusza Kowalskiego, Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź. - Wystawa prac z Pracowni Sitodruku, Galeria Teatru Nowego, Łódź - Wystawa towarzysząca koncertowi "Barwy Rytmu", Filharmonia im. Artura Rubinsteina, Łódź 2003 - Wystawa pokonkursowa III Biennale Grafiki Studenckiej Poznań 2003, Galeria Miejska "Arsenał", Poznań, Górnośląskie Centrum Kultury, Katowice. - Główna wystawa pokonkursowa Międzynarodowego Triennale Grafiki Kraków 2003, Galeria Sztuki Współczesnej "Bunkier Sztuki", Kraków. - Główna wystawa pokonkursowa V Triennale Grafiki Polskiej, Galeria Sztuki Współczesnej, Katowice - Wystawa Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej Kraków 2003, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków. - Wystawa "Miasto i Człowiek", Poznańskie Stowarzyszenie Promocji Sztuki, Galeria Garbary 48, Poznań - Wystawa "Eurografik Kijów 2003", "Galeria Ławra", Kijów. 2004 - Wystawa grafiki Pedagogów i Studentów Pracowni Sitodruku prof. Andrzeja Smoczyńskiego Galeria ASP, Poznań. - Główna wystawa pokonkursowa VII Międzynarodowego Triennale Sztuki "Majdanek 2004". - Wystawa "Rocznik 2003" Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź. - Wystawa "Eurografik Moskwa 2004", Muzeum Sztuki Współczesnej, Moskwa. - Wystawa prac z Pracowni Malarstwa prof. Marka Wagnera, Galeria "AZ", Łódź. - Wystawa "Eurografik Lipsk 2004", Instytut Polski, Lipsk. Nagrody: 2002 - Konkurs im. Władysława Strzemińskiego, Łódź, dwie nagrody specjalne 2003 - Konkurs im. Władysława Strzemińskiego, Łódź, nagroda główna Rektora ASP, nagroda specjalna 2003 - Triennale Grafiki Polskiej, Katowice, nagroda regulaminowa 2004 - Nagroda "Dyplom roku 2003"