Waniek Henryk
Urodził się w 1942 w Oświęcimiu. Do jego twórczości należą różne dziedziny: malarstwo, grafika, ilustracje do książek, plakaty, scenografia sceniczna. Brał udział w ponad 50. wystawach indywidualnych i zbiorowych, jego prace zdobyły wiele krajowych i międzynarodowych nagród, przebywał na stypendiach m.in. we Włoszech i Stanach Zjednoczonych. Jego dodatkowa "literacka działalność" obejmuje filozoficzne bajki, eseje, publicystykę i krytykę sztuki. Jego utwory są wędrówkami po historii, filozofii, alchemii, hermeneutyce. Waniek sam siebie określa jako "opowiadacza obrazów" - jego eseje tłumaczą alegorie i metafory, które wypełniają świat. Waniek - "homo symbolicus" - jak określił go M. Rabizo-Birek - poszukuje nieustannie zaszyfrowanych sensów, pyta, wątpi, porównuje. Jego uczona proza pełna jest dygresji, porównań, wycieczek w przeszłość, delikatnej ironii, łagodnego szyderstwa. Historycznym krajobrazem tych "podróży", w czasie których Waniek towarzyszy czytelnikowi w swojej eseistycznej trylogii HERMES W GÓRACH ŚLĄSKICH (1994), OPIS PODRÓŻY MISTYCZNEJ Z OŚWIĘCIMIA DO ZGORZELCA 1257-1957 (1996) i PITAGORAS NA TRAWIE (1997) jest Górny Śląsk. Jest to opowiadanie o kraju i krajobrazie, tym "laboratorium żywiołów", o ludziach i duchowych związkach, które w różnym czasie łączyły Polaków, Niemców, Czechów i Ślązaków.