Sienicki Jacek

Sienicki Jacek

Urodzony w 1928 w Warszawie, zmarł w 2000. Wykształcenie artystyczne zdobywał w latach 1948-54 w warszawskiej ASP, gdzie był uczniem Artura Nachta-Samborskiego (w jego pracowni uzyskał dyplom), Kazimierza Tomorowicza, Aleksandra Rafałowskiego, Marka Włodarskiego. W tejże Akademii był następnie długoletnim pedagogiem, asystentem Nachta-Samborskiego, którego traktował jak swojego mistrza. Wielokrotnie jednak podkreślał, że za malarzy dla siebie ważnych uważa również Olgę Boznańską i Witolda Wojtkiewicza. Dorównać ich "milczącym", refleksyjnym obrazom - to było jedno z jego artystycznych zamierzeń. Pod koniec życia wyznawał: "Wydaje mi się, że jeszcze mi bardzo daleko do ich osiągnięć. Ale to dobrze, przynajmniej mam cel przed sobą". Sienicki debiutował w roku 1955 na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki "PRZECIW WOJNIE - PRZECIW FASZYZMOWI" w warszawskim Arsenale. Był jej współorganizatorem, a następnie, obok Jana Dziędziory oraz Jacka Sempolińskiego, został uznany za jednego z najbardziej konsekwentnych przedstawicieli tzw. postawy arsenałowej, za której istotę uważane jest przekonanie o nadrzędności etyki nad sprawami formy artystycznej, podkreślanie przez nich związków sztuki i życia, angażowanie się w to, co powszednie, przede wszystkim w trudne sprawy codziennej egzystencji. Jeśli był realistą, to dążącym do uchwycenia wewnętrznej prawdy o rzeczywistości, a nie do wizualnego odwzorowania jej potocznego oglądu. W Arsenale pokazał od razu prace dojrzałe (AUTOPORTRET, 1954; ZBURZONY DOM, 1955). Podjętym wówczas problemom oraz nieznacznie modyfikowanym sposobom ich malarskiego traktowania pozostał wierny przez następne dziesięciolecia. W latach 80. malarz aktywnie uczestniczył w ruchu kultury niezależnej. Był laureatem Nagrody Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida (1975), Nagrody im. Jana Cybisa (1983; malarz otrzymał nagrodę w obiegu nieoficjalnym, w Stowarzyszeniu Historyków Sztuki) oraz Nagrody nowojorskiej Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1993). O jego sztuce pisał między innymi Janusz Jaremowicz w książce "Sienicki" wydanej w 1994 roku.