Panek Jerzy

Panek Jerzy

(1918-2001) Polski grafik i malarz.

Studia odbywał na Wydziale Grafiki Państwowego Instytutu Sztuk Pięknych w Krakowie. Po wojnie studiował w krakowskim Instytucie Sztuk Pięknych, a następnie na ASP pod kierunkiem Eibischa i Pronaszki. Zajmował się malarstwem i grafiką, a od 1952 roku głównie drzeworytem. Na początku wykorzystywał pomocniczo szkic i fotografię, potem na jego twórczość graficzną wpłynęła podróż do Chin w roku 1956 – zaczął rytować bezpośrednio na deskach. Na przełomie lat 1967/1968 był wykładowcą ASP w Krakowie, wiele lat później został jej honorowym profesorem.

Był członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON i Związku Polskich Artystów Plastyków.
Jego twórczość została wyróżniona nagrodami: złotym medalem na Triennale Współczesnej Sztuki Światowej w Nowym Delhi (1971, za drzeworyt Autoportret w białym kapeluszu), Nagrodą II Stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1963), Nagrodą im. Jana Cybisa (1986)[1], Nagrody Prasy IV Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie (1972). Za całokształt pracy twórczej otrzymał w roku 1998 Nagrodę Miasta Krakowa i Nagrodę Wojewody Krakowskiego.