Mikulski Kazimierz

Mikulski Kazimierz

Kazimierz Mikulski (ur.10 lutego 1918, zm.27 lipca 1998 tamże). Od roku 1938 studiował malarstwo pod okiem Kazimierza Sichulskiego. W okresie okupacji uczył się w Staatliche Kunstgewerbeschule Krakau, a w latach 1946-46 odbył studia aktorskie i reżyserskiew Studio Dramatycznym przy Starym Teatrze.
Ten krakowski malarz, scenograf i rysownik  jest przedstawicielem metaforycznego, częstokroć ocierającego się o surrealizm, lirycznego polskiego malarstwa.
Wspomniana poetyckość wyraźnie rysuje się w twórczości plastycznej tego artysty, zapewne dlatego że zajmował  się również liryką, która kontrastowała z pogodnym malarstwem, cechując się groteskowością i obecnością kategorii absurdu.
Choć jest on przedstawicielem sztuki przedstawiającej, a nie abstrakcji, rzeczywistość w jego twórczości jest umowna, kreowana przez artystę i dowolnie modulowana na potrzebę dzieła.
Właśnie ta swoboda i umiejętność artysty w poruszaniu się w niej, czyni jego twórczość zagadkową, malowniczą i intymną.
Środkami wyrazu które sprawiają że dzieła Mikulskiego są intrygujące jest synteza i ostry rysunek charakteryzujące formę, będące w opozycji do treści która jest swoistym ,,krajobrazem wewnętrznym'' artysty.
W wachlarzu ulubionych motywów tegoż, możemy odnaleźć młode,smukłe i czarujące dziewczęta, ptaki, motyle, stylizowane rośliny-trawy, kwiaty, drzewa, tworzące kompozycje przywodzące na myśl sceny teatralne, w którzych głównym elementem są postacie-manekiny i otaczające je przedmioty, będące rekwizytami.
Ta cecha jego malarstwa, jak i groteskowość poezji wynikają najpewniej z miłości Mikulskiego do teatru i czynnego w nim udziału, był bowiem aktorem u Kantora i współzałożycielem Cricot 2.