Srzednicki Konrad
Urodził się 1 listopada 1894 w Wysokim Mazowieckim, zmarł 8 kwietnia 1993 w Krakowie – malarz i grafik.Studiował w prywatnej Szkole Malarstwa i Rysunku Krzyżanowskiego w Warszawie (1921–1924), w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1924–1930).Uzyskał dyplom uczelni w 1936.Od 1939 był profesorem grafiki w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (rektor 1951–1952). Był członkiem "Rytu" (od 1931) i Grupy 9 Grafików (1952–1960), członkiem honorowym Akademii Sztuk Pięknych we Florencji (od 1965). Zdobył nagrodę na Międzynarodowej Wystawie „Sztuka i Technika”, Paryż 1937. Nagrodę na Światowej Wystawie Grafiki, Londyn 1962. Nagrodę na I Międzynarodowym Biennale Grafiki, Kraków 1966. Złoty medal na III Międzynarodowym Salonie Sztuk Plastycznych, Victoria 1968 (Brazylia). Nagrodę na I Międzynarodowym Biennale Grafiki, Florencja 1968. Uprawiał malarstwo i grafikę warsztatową (litografia - widoki Krakowa, techniki metalowe, rzadziej drzeworyt). Tworzył olejne kompozycje figuralne, pejzaże i martwe natury. Jego obrazy odznaczają się poetycką interpretacją natury. Sam artysta twierdził, że inspiruje go „przyroda, wieś, port, legendy, opowiadania wiejskie". Także – dodajmy – postacie, będące dla niego uosobieniem doskonałości kształtu, czy będzie to kobiece ciało, czy sylwetki zwierząt, przede wszystkim koni. Trawestując słynne powiedzenie Horacego „ut pictura poesis" – poemat jest jak obraz, o dziełach Konrada Srzednickiego można powiedzieć, że obraz jest poematem.