Gielniak Józef

Gielniak Józef

Urodził się 18.02.1932 w Denain we Francji.Uczęszczał do Ecole des Beaux-Arts w Vallenciennes,ale niestety musiał zrezygnować z przyczyn finansowych.W 1948 otrzymał pierwszą nagrodę za rysunek i pastele,ufundowaną przez UFOLEA (Union Française des Oeuvres Laiques d’Education Artistique). Na początku 1956 r prof. Stanisław Dawski,rektor ASP we Wrocławiu,skontaktował się z Gielniakiem i zaczął dbać o jego artstyczną edukację.Zasugerował mu,żeby zajął się grafiką-z linorytem.Po kilku miesiącach zaczął tworzyć dojrzałe prace. Potrzebował tylko dwóch lat ,zeby wypracować swój indywidualny styl.Zadebiutował w 1956 r.,w 1958 został członkiem ZPAP (Związek Polskich Artystów Plastyków).Od tego czasów zaczął uczestniczyć we wszystkich najważniejszych wystawach grafiki w Polsce i za granicą.Najważniejsze wystawy : Wrocław (1961, 1968), Jelenia Góra (1962), Wiedeń (1963), Gdańsk (1970). W 1959 otrzymał I nagrodę na Ogólnopolskiej Wystawie Grafiki Artystycznej i Rysunku w Warszawie. W 1963 roku otrzymał nagrodę na V Międzynarodowej Wystawie Grafiki w Lubljanie. W 1964 roku odznaczony Nagrodą Państwową II stopnia. W 1972 otrzymał jeden z 4 złotych medali na na IV Międzynarodowym Biennale Grafiki w Krakowie. Tworzył głownie w technice linorytu. Tematem było sanatorium "Bukowiec" w którym się leczył i pracował oraz temat choroby. Cykle prac: "Sanatorium", "Improwizacje", "Improwizacje dla Grażynki".