Rosenstein Erna

Rosenstein Erna

Malarka, rysowniczka, poetka, urodzona w 1913 we Lwowie. Zmarła 10 listopada 2004 w Warszawie. Związana z gronem twórców krakowskich (Grupa Krakowska) i warszawskich; pokazywała swoje prace zarówno w Galerii Krzysztofory, jak w Galerii Krzywe Koło. Bardziej jednak identyfikuje swoje poszukiwania z kręgiem Tadeusza Kantora, zwłaszcza z intensywnie i różnorodnie przetrawianą w tym gronie tradycją surrealizmu. Zdarzało jej się jednak brać również udział w spotkaniach artystów eksperymentujących, przede wszystkim Sympozjach Złotego Grona (Zielona Góra 1963, 1977) oraz Plenerach Koszalińskich (Osieki 1964-1967, 1972, 1976-1978). Studiowała w wiedeńskiej Frauen Akademie w latach 1932-34 i krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pomiędzy rokiem 1934 a 1936 (pod kierunkiem Wojciecha Weissa). W roku 1937 odbyła krótką podróż do Paryża. Czas wojny spędziła z rodzicami we Lwowie. W 1942 roku udało jej się uciec z tamtejszego getta. Okupację przeżyła ukrywając się pod wieloma nazwiskami. Po wyzwoleniu Rosenstein przystąpiła do Grupy Młodych Plastyków, kontynuującej działalność artystyczną przedwojennej Grupy Krakowskiej. Z chwilą reaktywowania tej ostatniej w roku 1957, w naturalny sposób została jej członkiem, chociaż od 1949 mieszka w Warszawie. Brała udział w Wystawach Sztuki Nowoczesnej (Kraków 1948-49, Warszawa 1957 i 1959), a także w historycznej wystawie "Dziewięciu" (1955) - obok Tadeusza Brzozowskiego, Marii Jaremy, Kantora, Jadwigi Maziarskiej, Kazimierza Mikulskiego, Jerzego Nowosielskiego, Jerzego Skarżyńskiego, Sterna. Jej najwcześniejsze prace mają charakter figuratywny, przy czym postać ludzka jest w nich albo mocno skonstruowana, scalona, mocna, opracowana rzeźbiarsko, jak bryła wymodelowana z gliny (wspomniany obraz Getto), albo rozszczepiona na hieroglify swobodnych maźnięć pędzlem (Stern i Maziarska).